อนุสัญญาด้านการขนส่งทางทะเล

(Maritime transport)

        การขนส่งทางทะเลนับว่าเป็นกิจกรรมระหว่างประเทศที่สำคัญที่สุด เนื่องจาก 90% ของสินค้าที่มีการค้าขายระหว่างประเทศต้องใช้การขนส่งทางเรือ ซึ่งต้องผ่านน่านน้ำที่อยู่ในอำนาจอธิปไตยของประเทศต่างๆ เพื่อให้การขนส่งทางทะเลมีความปลอดภัยและเป็นมาตรฐานเดียวกัน ประเทศต่างๆจึงตระหนักถึงความจำเป็นในการที่จะต้องมีกฏหมายระหว่างประเทศมากำกับการเดินเรือทางทะเลร่วมกัน

        เพื่อให้การดำเนินการตามกฏหมายในเรื่องดังกล่าวเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ จึงได้เห็นชอบในการจัดตั้งหน่วยงานเพื่อรับผิดชอบในการเดินเรือทางทะเลขึ้นคือ องค์การที่ปรึกษาทางทะเลระหว่างรัฐบาล (Inter Governmental Maritime Consultative Organization: IMCO) เมื่อวันที่ 6 มกราคม พ.ศ.2502 ต่อมาชื่อขององค์การได้เปลี่ยนเป็น องค์การทางทะเลระหว่างประเทศ (International Maritime Organization : IMO) และในปี พ.ศ.2525 ประเทศไทยสมัครเป็นสมาชิกขององค์การดังกล่าว ในปัจจุบันมีประเทศสมาชิกรวมทั้งสิ้น 158 ประเทศ โดยสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ ณ กรุงลอนดอน สหราชอาณาจักร

        IMO มีหน้าที่หลักคือ รับผิดชอบเกี่ยวกับอนุสัญญาและพิธีสารที่เกี่ยวข้องกับการขนส่งทางทะเล สามารถแบ่งได้เป็น

            - ความปลอดภัยทางทะเล (Maritime Safety)
            - มลพิษทางทะเล (Marine Pollution)
            - ความรับผิดและการชดเชยค่าเสียหาย (Liability and Compensation)
            - อื่นๆ