เขตสงวนชีวมณฑล (Biosphere Reserve)

            เขตสงวนชีวมณฑล (biosphere reserve) คือ พื้นที่ระบบนิเวศบนบก และ/หรือชายฝั่งทะเล ที่ได้รับการประกาศจากโครงการมนุษย์และชีวมณฑลขององค์การศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาติ หรือยูเนสโก (UNESCO Man and the Biosphere - MAB) ประกอบไปด้วยพื้นที่แกนกลาง พื้นที่กันชน และพื้นที่รอบนอก 

ประเทศไทยมีเขตสงวนชีวมณฑลทั้งหมด 5 แห่ง ได้แก่

1. เขตสงวนชีวมณฑลสะแกราช จังหวัดนครราชสีมา
2. เขตสงวนชีวมณฑลแม่สา-คอกม้า จังหวัดเชียงใหม่
3. เขตสงวนชีวมณฑลป่าสักห้วยทาก จังหวัดลำปาง
4. เขตสงวนชีวมณฑลระนอง จังหวัดระนอง
5. เขตสงวนชีวมณฑลดอยเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ ประกาศเมื่อวันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2564

โดยเขตสงวนชีวมณฑลที่เกี่ยวข้องกับทะเลมีแห่งเดียว คือ เขตสงวนชีวมณฑลระนอง

เขตสงวนชีวมณฑลระนอง (Ranong Biosphere Reserve)

            ตั้งอยู่ทางชายฝั่งทะเล ด้านทิศตะวันตกของประเทศไทย ติดกับทะเลอันดามัน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหงาว และบางส่วนของตำบลปากน้ำ ตำบลบางริ้น และตำบลราชกรูด อำเภอเมือง จังหวัดระนอง สภาพพื้นที่เป็นป่าชายเลนที่ยังมีสภาพสมบูรณ์ที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศไทย มีพื้นที่รวมทั้งสิ้น 303.09 ตร.กม. หรือ 189,431 ไร่ ได้รับการประกาศเป็นพื้นที่เขตสงวนชีวมณฑลจากองค์การศึกษาวิทยาศาสตร์และ วัฒนธรรมสหประชาชาติ (UNESCO) ร่วมกับรัฐบาลไทย เมื่อปี พ.ศ. 2540